Keersmaekers Zuidwesten 2014: Dag 17 - Angels Landing in Zion NP

Dag 17 Zion (Angels landing)

Dit is geen eigen foto maar geeft een goed beeld van Angels Landing

We hebben goed geslapen in Zion. Vanwege de ‘ Mountain time’ liggen we gevoelsmatig een uur achter. Feitelijk gaat voor ons om 6 uur de wekker. We kunnen namelijk ontbijten vanaf 7 uur en we willen op tijd aan onze inspannende en spannende hike beginnen. Angels landing is een van meest populaire hikes. Hij duurt ongeveer 4 uur. Je moet 453 meter klimmen. Het laatste stuk over een bergkam met aan twee kanten de afgrond. De wandeling wordt afgeraden voor kleine kinderen en mensen met hoogte vrees. Daarbij wordt je vooraf verteld dat er mensen verongelukt zijn op deze wandeling.

Voordat het zover is gaan we eerst zeer luxe ontbijten. Vier jaar gelden had dit hotel geen ontbijt. Nu hebben ze het uitbesteed aan het restaurant hiernaast (Swichtback). Er is een uitgebreid buffet met veel vers fruit, wentelteefjes, wafels, diverse broodsoorten en gebak maar er is ook een omelet hoek waar je je omelet of ei kunt laten bakken zoals jij dat wilt.

Vanmorgen hebben we echter haast. Boven op Angels landing loop je aan een metalen ketting en dat is niet zo best als het onweert. Aangezien deze periode de Monsoon is hier, is er in de middag grote kans op regen en onweer. We willen dus vroeg de berg op.

Om 8.30 beginnen we aan onze hike. Ook Lucas en Thom hebben er zin in. Ik heb wat last van hoogtevrees en ga zover als ik durf.

Bij het begin

Het eerste stuk is steil maar over een min of meer geplaveid pad. We zijn blij dat het nog een beetje bewolkt is. Onderweg is het genieten van prachtige uitzichten. Boven is min of meer een plateau waar je even kunt bijkomen en je kunt bedenken of je de bergkam op gaat.

Hier beginnen we aan het stuk met de ketting

Het is best druk omhoog maar er komen ook al mensen omlaag. Een paar keer wil ik stoppen maar Hans motiveert me steeds om door te gaan (soms zo irritant dat ik door de opkomende agressie door ga). Het is ook niet het omhoog gaan wat zo eng is maar het idee dat ik straks ook weer omlaag moet. Toch is het voor ons allemaal te doen. Onderweg motiveren mensen elkaar. Er heerste een hele leuke en gezellige sfeer. Een gevoel van saamhorigheid. Boven ontspannen we even en eten we wat ‘ pretzels’ die we bij ons hebben.

Na wat foto’s gemaakt te hebben van anderen (en anderen van ons) verzamelen we moed om naar beneden te gaan. Er zijn best steile stukken en soms moet je gewoon op je billen omlaag. Toch valt het ook mij best mee en komen we onderweg mensen tegen (ook mannen) die niet omhoog durven.

We zijn allemaal trots als we weer beneden zijn. Het was prachtig en we hebben niet meer dan de 4 uur die er voor staat nodig gehad.

We pakken de bus naar de Zion Lodge om daar wat te drinken en te relaxen onder een grote boom.

In het visitorcentrum informeren we even naar de vooruitzichten voor de ‘ Narrows’ . Deze willen we namelijk ook graag een stuk lopen. Je loopt dan door de Virgin-river, deze loopt door rotswanden die meer dan 600 meter hoog zijn. Het gevaar bestaat uit de vloedgolven die heel gemakkelijk en snel kunnen ontstaan als het regent. Je hebt vier stadia van gevaar. Deze loopt van afwezig tot zeker aanwezig. Vandaag was het zeker en morgen mogelijk. De water temperatuur is 16 graden en soms loop je er tot aan je schouders door. Thom moet dus zeker zwemmen. Ook zouden er slangen en tarantula’s wonen…

De schoenen en stokken die we moeten huren kosten samen meer dan 100 dollar. Nu het avond is beginnen we te twijfelen of we dit risico wel moeten nemen.

We besluiten eerst te gaan zwemmen. Voor het eten besluiten we het niet te doen. We vinden het erg jammer, zeker nu blijkt dat ook de hidden Canyon trail gesloten is.